Op de Pauwekroon gebeurt het regelmatig dat ik een heel kort moment, een tel, nee korter dan een tel, getroffen wordt door een beeld. Een paar voorbeelden: Toen ik eens in de ochtend over de Dennenlaan fietste, langs de Tra, en enkele heel duidelijke, strakke zonnestralen door de bomen zag vallen. Een andere keer, ook op de Tra, toen daar op de heide miljoenen dauwdruppeltjes fonkelden in de ochtendzon. Een keer toen ik de computer in Dynamiek afsloot. Er verschijnt dan altij

Een situatie op het werk met de oudercommissie zit me dwars. Ook vandaag, op zaterdag, voel ik het in m’n maag tijdens de gota. Ik kan maar aan weinig anders denken. Waarom kan ik niet ontspannen? Waarom ben ik er zo mee bezig en kan ik het niet loslaten? Misschien dat de gota vandaag me iets kan laten zien over wat er aan de hand is? Want in de gota blijkt er altijd iets over jezelf. Wie weet kan ik zo een antwoord vinden op m’n vragen. De gota houdt in dat er een cirkel van

Een tijd geleden is er een grote, zieke lindeboom geveld. Ik was er niet bij, helaas, want zo`n kolos had ik wel willen zien omvallen. Nu sta ik bij een enorme kuil. Ik zie de forse stronk van deze boom met een wirwar aan hele dikke wortels die diep de grond in gaan. De gota luidt: stronk eruit! Hij zit in de weg, hij duwt de klinkers al jaren naar boven en voordat we dit stuk gaan bestraten, is het zaak dat de stronk eruit gaat. Ik heb wel eerder stronken gezien, maar nog no

Vandaag heb ik de hele dag met Reginald opgetrokken. Eerst bij Vitaliteit om daar samen de heggen te snoeien en in de middag bij het Heliconiaveld. Daar bestond de gota uit het neerleggen van stapelstenen om daarmee een leuke afscheiding te maken tussen het basaltsplit en het perk met planten ernaast. Altijd als ik met Reginald een gota doe, speelt er een soort tweestrijd in me. Enerzijds vind ik het heerlijk dat er iemand in de buurt is die alles weet en kan waar het technis

Op deze zaterdag begin ik op het Heliconiaveld. Harold is er al. We kletsen zo een beetje over de gota van vandaag en we bekijken de omgeving waar we vandaag zullen vertoeven. In korte tijd breidt het groepje zich uit tot we met z`n zevenen zijn. Het zijn allemaal mannen. Ik merk dat ik dat prettig vind. En dat ik hoop dat het zo zal blijven. Een dag met mannen onder elkaar heeft een eigen energie. Zodra er een vrouw bij is, wordt het meteen anders. Het ligt voor de hand miss

Vandaag ben ik later dan gebruikelijk naar de Pauwekroon gekomen. De zon schijnt volop, het is een heerlijke nazomerdag. Ik ben al een hele poos snipverkouden en grieperig. Ik barst zogezegd niet bepaald van de energie. Aan de ene kant voel ik de behoefte om vandaag rustig aan te doen, aan de andere kant weet ik dat het de lila tutor is die het tempo voor mij zou kunnen bepalen. Maar wat is dat tempo eigenlijk? Ik besluit in ieder geval maar om me gewoon te gaan melden bij de